Journalistiek

Ruud Linssen is journalist. En dat betekent fascinatie voor de werkelijkheid. Het lijkt vaak op liefde, zoals hij zelf zegt. Voor een plaats zonder troost, de pakkende uitspraak van een vrouw op straat of de onbedoelde grappen van het leven. En dat vastleggen in een karakteristieke en heldere taal, in een verhaal dat je meeneemt. Deze dubbele drijfveer – werkelijkheid en taal – is voor hem essentie.

Interview

Van de journalistieke genres is het interview voor Ruud Linssen het meest belangrijk. Het richt zich namelijk volledig op de mens, waar alle andere thema’s voor onderdoen. Als het interview slaagt, komen de woorden tot op de huid. De methodiek is vragen en nogmaals vragen. De allerbeste: waarom. Zonder vooroordeel en onbevangen. Met de karaktereigenschappen, empathie en verleidingskracht.

Geschiedenis

Linssen is historicus, afgestudeerd aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Het vermogen tot analyse heeft zich later vermengd met de journalistieke attitude die maakt dat het nooit goed genoeg is. Waarheid komt nooit dichterbij dan de mogelijkheid. Zijn carrière begon bij het tekstbureau Derix en Hamerslag in Maastricht, waarna hij de overstap maakte naar Dagblad de Limburger om zes jaar voor deze krant op een aantal redacties te werken. Halverwege 2005 is het tijd voor de volgende stap: zelfstandig als journalist verder. Hij is beschikbaar, met het recht om nee te zeggen.

Doorlichten

Laat de cultuur van uw bedrijf of instelling doorlichten. Linssen wandelt enkele dagen met de blik van een buitenstaander door uw gangen om de bevindingen tenslotte op te schrijven in een verhaal voor uw exclusief gebruik. Confronterend en hilarisch wellicht, verhelderend in elk geval: een spiegel voor uw werknemers. Discussiestof voor de werkvloer.

Vrienden

Actualiteit

  • Voor De Groene Amsterdammer interviewde Linssen onlangs Steve Stevaert, voormalig politiek leider van de socialisten in Belgie, en  nu gouverneur van Belgisch Limburg. Andere verhalen voor de Groene: een korte beschouwing over de fietsenhokaffaire in Nijmegen, een interview met Aernout Mik en een interview met Gerd Leers, burgemeester van Maastricht voor de Groene Amsterdammer. Verder een reportage over het Utrechtse Ondiep, nadat in de wijk rellen waren uitgebroken. Ook interviewde hij voor het tijdschrift, dat sinds de negentiende eeuw bestaat, Kees Fens, Co Westerik en Armando. Een lijst met nieuwe kandidaten is integraal goedgekeurd door de hoofdredactie.
  • Een boek. Ruud Linssen is gevraagd te schrijven over het lijden/het vrijwillige lijden. Het boek zal vormgegeven en gedrukt worden door Underware, een internationaal Amsterdams bedrijf gespecialiseerd in het ontwerpen van lettertypes. Het wordt vertaald in het Engels en in oplage van enkele duizenden verspreid onder belangrijke boekhandels in Europa. Het zal een beschouwing/egodocument worden over het fysieke en psychische lijden van de mens. Een pleidooi hiervoor, als tegenwicht voor de hedendaagse obsessie met geluk. De liefde zal zich prominent in dit boek aandienen. Underware deed eerder van zich spreken met bijzondere uitgaves. Zie hier. http://www.underware.nl
  • Het cultuurhistorisch jaarboek Buun bereikt vorig jaar een recordoplage van 1400 exemplaren. Een jaar eerder was de totale verkoop 800 stuks. De Buun verscheen voor het eerst – dankzij een forse subsidie van de woningstichting Venlo-Blerick – in full-colour. Daarvoor was tien procent in kleur. Linssen is vorig jaar boek benoemd tot hoofdredacteur van het jaarboek. De redactie besloot tot een koerswijziging; deels een andere stijl en inhoud, plus een nieuwe layout. Linssen interviewde voor de Buun de bekende architect Jo Coenen. Delen daaruit zijn te lezen bij de artikelen op deze site.
  • De dagteksten worden gearchiveerd in een weblog van de Volkskrant. Zoeken op naam van Linssen.
  • Voor het nieuwe literaire festival in het grensgebied van Nederland, Duitsland en Belgie schreef Linssen de centrale tekst. De organisatie heeft besloten om deze op de poster te plaatsen. Hieronder de tekst.

Het grote verlangen

Eigengemaakte soep, een collega in je bed, de wintercollectie, Caïro, je moeder nog eenmaal – verlangens bezoeken ons elke dag. Ze vullen ons hoofd met wat we niet hebben maar wel willen. Het is een allegaartje van emoties, ze bezorgen ons frustratie en laten ons dromen.
En toch zou de literatuur mager zijn als daarmee alles was gezegd over het verlangen. Er is nog een ander gevoel. Elk mens herkent het uit zijn eigen leven. Een onderstroom bij onze gedachten en daden, die onrust wekt en het bestaan verandert in een doolhof. In tegenstelling tot onze alledaagse verlangens is deze ene soms jarenlang onzichtbaar en duikt dan plots op. Het gaat over wat in woorden niet valt te benoemen en tegelijk met onze tranen en ons geluk is verbonden. Het maakt alle gewone verlangens groot en intens. Schrijvers en dichters zoeken in taal en verbeelding naar antwoorden. Zo ook de lezers. Dit ongrijpbare moet de bron van hun leeshonger zijn. Kijk naar hen, als ze een boek vinden en voor de eerste keer openslaan, schijnbaar achteloos bladerend. Aan de onrust van hun lichaam zie je hoe diep de woorden gaan.
Tegen deze achtergrond brengt het nieuwe internationale festival Het grote verlangen schrijvers samen op verschillende podia, op verschillende momenten. En dat in acht steden in een grensgebied van drie landen die nergens zo dicht bij elkaar komen als daar.
Een festival, georganiseerd door grensbewoners uit deze drie landen, België, Duitsland en Nederland. Culturele roergangers die steeds meer beseffen dat een grens er ligt om te passeren. Vanuit de literatuur worden tijdens het festival grenzen overgestoken naar muziek, theater, cabaret en film die ook vertegenwoordigd zijn. Kortom een samenkomst van auteurs, dichters, journalisten, publicisten, muzikanten, jonge talenten en gevestigde namen uit de drie landen, in diverse combinaties en cross-overs, vaak op bijzondere locaties. Het grote verlangen komt voort uit een ander festival, De Literaire Zomer, dat de afgelopen jaren tijdens de zomermaanden in hetzelfde gebied is gehouden. Een groot deel van de organisatie gaat nu onder een andere vlag verder. Nieuwe partners hebben zich er bijgevoegd. Het resulteert in een flinke portie vernieuwing. Het festival speelt in de herfst, als de natuur kleurt en we mijmeren. Waarover? We weten het niet. De organisatie van Het grote verlangen moedigt de bezoekers aan om te gaan van stad naar stad, van podium naar podium. De schrijvers zullen steeds weer antwoorden, over hun werk, over wat hen drijft, over wat niemand werkelijk begrijpt.
Düsseldorf, Genk, Hasselt, Heerlen, Maastricht, Mönchen Gladbach, Roermond, Venlo Partners: Literair Museum Hasselt, Literair Station Venlo In samenwerking met: Bibliotheek Genk, Centre Céramique Maastricht, Goethe Institut Amsterdam, Openbare bibliotheek Heerlen, Projekt 42 Mönchengladbach, Provinciale Bibliotheek Limburg, Stadsbibliotheek Roermond, Stedelijke Bibliotheek Hasselt, Zakk Düsseldorf.
Mogelijk gemaakt door: Nederland. Provincie Limburg, Euregio Maas-Rijn, Nederlands Literair Productie- en Vertalingen Fonds*, Centre Céramique Maastricht, Gemeente Heerlen, Goethe Institut Amsterdam, Gemeente Venlo, Stichting Schrijvers School Samenleving België. Provincie Limburg, Euregio Maas-Rijn, Stad Hasselt, Stad Genk, Provinciale Bibliotheek Limburg, Stedelijke Bibliotheek Hasselt.